آزادی

سلام

امروز مقاله ای رو براتون انتخاب کردم که به صورت خلاصه به مسئله حجاب و آزادی می پردازه

دراین مقاله ما بیشتر به این نکته توجه می کنیم که آزادی چه طور معنی می شود که مخالف حجاب درمی آید

آزادى به معنى رها بودن از هر قید و بند و عدم پایبندى به هیچ قاعده و قانون و ضابطه‏ اى نیست. ممکن است در بینش غربى و غرب‏گرایانه چنین مفهومى از آزادى ارائه شود، اما در بینش الهى این‏گونه «آزادى» عین «اسارت» است. اسارت در بند هوا و هوس‏ها و شهوات حیوانى، گرفتارى و محبوس ماندن در زندان نفس اماره و وسوسه‏ گر است . آدمى که تنها براى خوردن و خواب و شهوت خلق نشده تا آزادى او را در رابطه با این گونه امور تفسیر و توجیه کنیم، بلکه براى هدف و مقصدى بس عظیم‏تر از این‏ها که همان «رسیدن به کمال مطلوب» است، پا به عرصه وجود نهاده است. در بینش اسلامى، آزادى در رابطه با «قرب حق» که همان کمال حقیقى آدمى است، معنا و مفهوم مى‏یابد و آزادى حقیقى به معناى رها بودن از هر قید و بندى است که مانع پرواز آدمى در فضاى لایتناهى قرب حق است. حجاب از جمله آن قیود است.

در اندیشه اسلامى، آزادى از هوا و هوس‏ها و نفس‏پرورى براى رسیدن به رضوان خداست؛ ولى در نگرش غربى ، آزادى از همه قیود و تعهدات، براى اشباع خواسته‏ هاى نفسانى و شهوات است.

گفته‏ اند ، حجاب موجب سلب آزادى که یک حق طبیعى بشر است، می گردد. «نوعى توهین به حیثیت انسانى زن به شمار میرود... مجبور ساختن زن به این که حجاب داشته باشد، بی اعتنایى به حق آزادى او واهانت و حیثیت انسانى اوست و به عبارت دیگر، ظلم فاحش است به زن، عزت و کرامت انسانى و حق آزادى زن؛

آیا واقعا حجاب مانع آزادى زنان است؟ آیا حجاب، آزادى زنان را محدود می سازد؟ «آنچه باعث این تصورات شده، تفسیر غلط آزادى و کلمه حجاب است. باید دید که منظور از آزادى براى آن‏ها چیست و معناى کلمه حجاب از دیدگاه اسلام چه می باشد تا بتوان درباره ممانعت حجاب و آزادى زن بحث کرد.

تفسیر غلط از آزادى باعث چنین تصوراتى شده است. امروز از سوى محافل غربى و غرب‏گرا، این‏گونه به مردم القا ‏شود که آزادى به معناى ارضاى تمایلات، یا عدم التزام به قیود اخلاقى و اجتماعى است و آزادى زن در بینش و نگرش آنان، یعنى این که به هر شکل بتوان لباس پوشید، یا با هرکس بتوان رابطه برقرار کرد، تا مناسبات خانوادگى و اجتماعى را به هر صورت که مورد علاقه است، ترتیب داد. ولى باید گفت که آزادى را نمى‏توان به صورت «ارضاء تمایلات» تعبیر نمود، زیرا همه تمایلات انسان، اساسى و ضرورى نیستند. تمایلات انسانى نیز در حد اعتدال قابل ارضا هستند. ارضاى تمایلات نه موجب سعادت فرد است و نه خوشبختى انسان را در حیات جمعى تأمین مى‏کند. آرى اگر ما آزادى را عبارت از ارضاء تمایلات بدانیم، در این صورت باید قبول کنیم، حجاب با آزادى به این معنا ناسازگار است، ولى این معنا از آزادى نه با شأن انسان سازگار است و نه قابل تحقق مى‏باشد. و چنان که پیشتر گفته شد، مفهوم صحیح آزادى در ارتباط با «قرب حق» معنا مى‏شود. چه آزادى را، صرفا به معناى پیروى از عقل بدانیم و چه آن را در رابطه با تقوا، مورد توجه قرار دهیم. در هر دو صورت، حجاب نه تنها آزادى زن را محدود نمى‏سازد بلکه براى زن شرایطى فراهم مى‏کند که مورد تأیید عقل و با تقوا سازگارتر است.

در این قسمت به معناى کلمه حجاب مى‏پردازیم . این کلمه موجب انحراف اذهان عده زیادى از افراد گشته است؛ معناى لغوى حجاب که در عصر ما این کلمه براى پوشش زن معروف شده، چیست؟

«کلمه حجاب هم به معنى پوشیدن است و هم به معنى پرده و حاجب. بیشتر استعمالش به معنى پرده است. این کلمه از آن جهت مفهومش پوشش مى‏دهد که پرده، وسیله پوشش است، و شاید بتوان گفت که به حسب اصل لغت، هر پوشش حجاب نیست؛ آن پوشش ، حجاب نامیده مى‏شود که از طریق پشت پرده صورت گیرد. در قرآن کریم، در داستان سلیمان، غروب خورشید را این‏طور توصیف مى‏کند: «حتى توارت بالحجاب» یعنى تا آن‏ وقتى که خورشید در پشت پرده مخفى شد. استعمال کلمه حجاب در مورد پوشش زن یک اصطلاح نسبتا جدید است. در قدیم، مخصوصا در اصطلاح فقها، کلمه «ستر» که به معناى پوشش است، به کار رفته است. فقها، چه در کتاب الصلوه و چه در کتاب النکاح که متعرض این مطلب شده‏ اند کلمه ستر را به کار برده‏ اند. بهتراین بود که این کلمه عوض نمی ‏شد و همیشه همان کلمه «پوشش» به کار برده می شد. و همین امر موجب می شود که عده زیادى گمان کنند که اسلام خواسته است زن همیشه پشت پرده و در خانه محبوس باشد و بیرون نرود. زندانى کردن و حبس زن در اسلام مطرح نیست. در برخى از کشورهاى قدیم مثل ایران قدیم و هند چنین چیزى وجود داشته است، ولى در اسلام وجود ندارد. پوشش زن در اسلام این است که زن در معاشرت خود با مردان، بدن خود را بپوشاند و به جلوه‏ گرى و خودنمایى نپردازد. آیات مربوط همین معنى را ذکر میکند و فتواى فقها هم مؤید همین مطلب است.»

«فرق است بین زندانى کردن زن در خانه و بین موظف دانستن او به این که وقتى می خواهد با مرد بیگانه مواجه شود، پوشیده باشد. در اسلام، محبوس ساختن و اسیر کردن زن وجود ندارد. حجاب در اسلام یک وظیفه است؛ بر عهده زن نهاده شده که در معاشرت و برخورد با مرد، باید کیفیت خاصى در لباس پوشیدن مراعات کند. این وظیفه نه از ناحیه مرد بر او تحمیل شده است و نه چیزى است که با حیثیت و کرامت او منافات داشته باشد و یا تجاوز به حقوق طبیعى او که خداوند برایش خلق کرده است، محسوب مى‏شود. اگر رعایت پاره‏اى مصالح اجتماعى، زن یا مرد را مقید سازد که در معاشرت روش خاصى را اتخاذ کنند و طورى راه بروند که آرامش دیگران را بر هم نزنند و تعادل اخلاقى را از بین نبرند، چنین مطلبى «زندانى کردن» یا «بردگى» نمی توان نامید، و آن را منافى حیثیت انسانى اصل «آزادى» فرد نمی توان دانست. و نیز حجاب برخى دشواری ها را به دنبال دارد که اگر اصل آن براى سلامت و رشد انسانى مفید انگاشته شود، باید آن را متحمل شد.»

که البته در این صورت نیز باحجاب در فعالیت‏ها و رفت و آمدهاى خود، آزادترند، زیرا مردان بولهوس، اطمینان دارند که این‏ها، طعمه و ملعبه نمى‏شوند. و بنابراین، کمتر مزاحمتى براى آنها ایجاد مى‏کنند، اما زنان بى‏حجاب، آزادى کمترى دارند. زیرا در معرض دید هستند و چشم‏هاى هرزه را به سوى فرد مى‏کشانند و هوس‏ها را تحریک مى‏کنند و در نتیجه، مورد طمع گرگان شهوت مى‏شوند. زنان باحجاب، مظهر عفاف شناخته شده‏اند و لذا در خانه و خارج خانه، مزاحمتى ندارند و آزادند، دنبال کارها ومسئولیت‏هاى خویش هستند.

قرآن مجید مى‏فرماید:

«یَا أَیُّهَا الْنَّبِیُّ قُلْ لاِءَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنَى أَن یُعْرَفْنَ فَلاَ یُؤْذَیْنَ وَکَانَ اللَّهُ غَفُوراً رَّحِیماً»

«اى پیغمبر (گرامى) با زنان و دختران و زنان مؤمنان بگو که خویشتن را به چادر بپوشانند که این کار براى این که آن‏ها(به عفت و حریت) شناخته شوند تا از تعرض و جسارت(هوسرانان) آزار نکشند بسیار بهتر و خدا (در حق خلق) آمرزنده و مهربان است.»

گفته‏اند سبب نزول آیه فوق این بوده است : زن‏ها به مسجد مى‏رفتند و پشت سر پیامبر نماز مى‏خوانند. شب‏ها که از نماز مغرب و عشاء باز مى گشتند، جوان‏ها سر راه آنها مى‏نشستند و مزاحم آن‏ها مى‏شدند. از این رو، آیه فوق نازل گردید.

عوامل رویکرد نسل جوان به بد پوششی

سلام به همه ی شما دوستان عزیز
یکی از کارهای ما همواره علاوه بر تعریف و تمجید و یا بدگویی نسبت به یک چیز باید تحلیل باشه
خوب در این مطلب سعی بیشتر بر تحلیله
۱-وجود زمینه طبیعی میل به خودنمایى
تحقیقات نشان داده است که زنان اُنس‌پذیرتر و دارای حس ارتباطی قوی‌تری هستند. اگر دغدغه‌ی اصلی مردان تسخیر طبیعت است، دغدغه‌ی زنانه تسخیر انسان‌ها و نفوذ در دیگران، به ویژه مردها است. تمایل به زینت‌آرایى، اهتمام به جلب توجه مرد و نفوذ در قلب وی در متون اسلامی به صراحت بیان شده است. این غریزه آن‌گاه که در خدمت مصالح خانواده و تقویت رابطه‌ی زناشویی قرار گیرد کارآیی ویژ‌ه‌ای برای زن می‌سازد و آن‌گاه که در روابط اجتماعى و بدون مدیریت صحیح بروز نماید مشکلات زیادی می‌آفریند.
از نگاه اسلام برای هدایت این غریزه و کنترل آن تدابیری اندیشیده شده است که بخشی از اقدامات تکوینی و بخشی تشریعی است. دست خلقت حیای بیشتری به زن ارزانی کرده است و نظام تربیتی اسلام با توصیه به کم‌کردن زمینه‌های اختلاط و رعایت حریم میان زن و مرد، ترغیب زن به خودآرایی در برابر همسرو تجویز خودآرایی در برابر همجنس سعی کرده است تا این حد طبیعی را زمینه‌ای برای نشاط فردی و خانوادگی قرار دهد. به نظر می‌رسد ارضا نشدن این نیاز طبیعى، به شکل مشروع، می‌تواند زمینه را برای بروز آن به اشکال دیگر فراهم آورد. از آنجا که میل به خودنمایی زنانه ضرورتاً منشأ جنسی ندارد نمی‌توان بر بدپوشی زنان به طور حتم مارک انحراف جنسی زد.
2- تمایلات جنسى
نمی توان انکار کرد که برخی از مظاهر بد پوشی بی تأثیر از سلائق جنسی نیست. از این رو چنین هرزه پوشی هایی به همراه خود پیام دارد و در صدد حلب توجه جنس مخالف است. بالا رفتن سن ازدواج دختران و نگرانی آنان از آینده، همراه با ضعف زمینه های اخلاقى، سبب شده است که گروهی از دختران در صدد یافتن رفیق جنسی به بد پوشی روی آوردند و گروهی دیگر نیز از این روش برای جلب توجه پسران و زمینه سازی ازدواج بهره می گیرند تا بتوانند خود را در میان گزینه های متعدد پیش روی پسران، متفاوت جلوه دهند. می توان تظاهرات جنسی را در زنان شوهر داری که از رضایت جنسی برخوردار نیستند نیز مشاهده نمود.
3ـضعف خانواده در هدایت و نظارت
خانواده‌ی امروز را دو مسئله‌ی مهم رنج می‌دهد. اول آن که احساس می‌کند چون گذشته اقتدار و ابتکار عمل را در دست ندارد و گویا توسط دشمنان بیرونی خود محدود و ناتوان می‌شود. از این رو زمانی که پدران ومادران متدین و دلسوز برنامه‌هایی را برای اصلاح فرزندان در نظر دارند، اغلب احساس می‌کنند که نه طایفه به حمایت آنان برمی‌خیزد، نه رسانه‌ها موقعیت والدین را در خانه، به عنوان کانون اقتدار، مسئولیت و هماهنگى، تثبیت می‌کنند، نه مدرسه به کمک آنان می‌شتابد و نه حتی سیاست‌ها و برنامه‌های دولتی به آنان میدان می‌دهند. از این رو رفته رفته احساس مسئولیت والدین نسبت به آتیه‌ی فرزندان کم‌رنگ می‌شود و به این نتیجه می‌رسند که نباید در شئونات فرزند دخالت کنند.
از سوی دیگر، صرف نظر از مشکل فوق، خانواده با ضعف‌هایی مواجه است که توانمندی‌اش را در کنترل و اصلاح اخلاقی و رفتاری همسران و فرزندان با چالش مواجه می‌سازد. امروزه خانواده چون گذشته مصرف کننده‌ی آموزه‌های تربیتی دینی نیست و مرجع پاسخگویی به نیازهای علمی خانواده نهادهایی هستند که نه تنها از آموز‌ه‌های وحیانی ارتزاق نمی‌کنند که بر مبانی الحادی بنا شده‌اند. هم‌اکنون خانواده نسبت به حضور و موقعیت رسانه‌هایی در جمع خود رضایت می‌دهد که از مهم‌ترین عوامل تحریک جنسی و بدآموزی‌های اخلاقی‌اند. روابط جنسی همسران نیز در بسیاری موارد به رفع نیازهای طبیعی آنان نمی‌انجامد و این خود سبب بروز هرچه بیشتر رفتارهای نابهنجار در محیط اجتماعى می‌شود. غیرت‌ورزی که در گذشته می‌توانست سد دفاعی محکمی در برابر تعرضات بیرونی و سهل‌انگاری‌های درونی باشد، به شدت رنگ باخته و جای خود را به تسامح و تساهل داده است. مهارت آموز‌ی‌های مناسب به منظور جامعه‌پذیری فرزندان انجام نمی‌شود وحساسیت والدین نسبت به انتقال ارزش‌های اخلاقی به نسل آینده چون گذشته نیست. در اینجا نیز رسانه‌ها موضوع شکاف میان نسلی را به گونه‌ای مطرح کرده‌اند که پدران و مادران را نسبت به عدم دخالت در شئونات فرزندان، به این بهانه که آنان برای زمانی دیگر ساخته شده‌اند، متقاعد سازند.
4ـ خلأ در ناحیه آرمان‌ها
چنان که ذکر شد جذابیت حجاب بیش از آن که ناشی از برنامه‌های فرهنگی و تبلیغی در دفاع عقلانی و جهت‌دهی حساسیت‌های عمومی به سمت حجاب باشد، ناشی از موفقیت رهبران مذهبی در آرمان‌سازی برای نسل جوان بود که در ارائه‌ تصویری متعالی از نظام اسلامی متجلی می‌شد. با گذشت زمان واقعیت‌های اجتماعى از جمله تبعیض، فقر، سیاست‌های اقتصادى، دسته‌بندی‌های سیاسى، جنگ و مشکلاتی دیگر به نارضایتی گروهی از مردم انجامید و در ذهنیت آنان مقبولیت حکومت خدشه دار گردید. از این رو طبیعی است بخشی از اقشاری که تحت فشارعصبی و روانی‌اند و نقش حکومت را در ایجاد مشکلات پررنگ می‌بینند و از سوی دیگر حجاب را، نه براساس باور قوى، که بر اثر احساسات آرمان گرایانه یا تبلیغات دولتی پذیرفته‌ بودند، از حجاب گریزان می‌شوند. توانمندی یک نظام در آن است که بتواند پیوسته آرمان‌های متعالی و حرکت آفرین را برای عموم جامعه و جوانان ترسیم و حساسیت‌های اجتماعى مدیریت کند وگرنه باید شاهد آرمان‌های منحط، تغییر گروه‌های مرجع و تغییر نگرش‌ها، ارزش‌ها و رفتار عمومی باشد.
5ـ ناآشنایی با حدود شرعی و فلسفه‌ی حجاب
در نگاه اول به نظر می‌رسد بسیاری از جوانان بدپوش با حدود شرعی پوشش و یا عقلانیت حاکم بر آن آشنایی چندانی ندارند و گاه پوشش خود را مصداق پوشش شرعی می‌دانند. به همین دلیل در مقاطع مختلف نهادها و افراد متدین کوشیده‌اند تا با اهدای جزوه‌های راهنما به جوانان و تألیف کتاب به بررسی ابعاد موضوع بپردازند. با این وجود می‌توان اذعان نمود که کارهای انجام شده درخور نیاز مخاطبان در گروه‌های سنی و فرهنگی مختلف نیست و بسیاری از نوشتجات گردآوری مجدد نکاتی است که در کتاب‌های گذشتگان با روشی عالمانه‌تر بیان شده بود. در عین حال به نظر می‌رسد گاه این عامل بیش از حد بزرگ نمایی شده و به عنوان مهم‌ترین عامل بدپوشی مطرح شده است؛ حال آن که بسیاری از جوانان را زمینه‌های احساسی و عاطفی به بدپوشی کشانده است نه جهل به حکم حجاب یا جهل به آثار اجتماعى و خانوادگی بدپوشی.
6ـ روش های غلط در دفاع از حجاب
روش‌هایی که به نام دین در دفاع از حجاب به اجرا درآمده، گاه خود از عوامل گریز از حجاب بوده است. به کارگیری روش‌های خشن و غیرمشروع و بدون نظارت و هدایت حکومت به ویژه در اوایل انقلاب توسط گروهی از متدینان، فقدان سیاست‌های ثابت و روشن، تأثیرپذیری برنامه‌ها و سیاست‌ها از وضعیت سیاسی به ویژه در زمان نزدیکی به انتخابات و نیاز به آراء عمومی و ناهماهنگی مسئولان مربوطه، در تجرّی جوانان موثر بود. چنان که وضع قوانینی که به ویژه نوجوانان را بیش از آنچه منظور شارع بود، در تنگنا قرار می‌داد در تنفر از حجاب تأثیر داشت. به عنوان مثال لزوم رعایت حجاب درمدارس دخترانه‌ای که محل تردد نامحرم نیست، به ویژه در زمین ورزشی که بدن گرم‌تر و در حال حرکت بیشتری است، می‌تواند نارضایتی از حجاب بیانجامد.
از سوی دیگر می‌توان ناهماهنگی در برنامه‌ریزى‌ها و سیاست‌ها را که از یک سو بر رعایت حجاب پای می‌فشارد و از سوی دیگر زمینه‌های شوق به کشف حجاب را دامن می‌زند مورد اشاره قرار داد. در دهه‌ی اخیر هم بر سیاست‌ رعایت حجاب در میادین ورزشی بانوان پای فشاری می‌شود و هم بر حضور بانوان در عرصه‌های بین‌المللى. گرچه کوشیده‌ایم تا وانمود کنیم که هیچ منافاتی میان این دو سیاست نیست وبانوان ما در عرصه‌های بین‌المللی با حفظ حجاب برای ایران افتخار می‌آفرینند اما تجربه‌ی شخصی دختران ورزشکار در بسیاری رشته‌ها، از جمله قایقرانى، کاراته و ورزش‌های رزمی و حتی والیبال و بسکتبال، آنان را به اینجا رسانده است که رعایت حجاب از عوامل ناکامی در میادین ورزشی است. اگر شعارزدگی و فقدان مطالعات کارشناسانه در حوزه‌های تصمیم‌گیری نبود پیش‌بینی این قبیل تعارضات که بالاخره اقتضائات خود را بر مسئولان تحمیل می‌نماید، چندان غیرقابل پیش‌بینی نبود.
7ـ مقابله سیاسى با نظام اسلامى
گرچه در اوایل پیروزی انقلاب اسلامى، نظام استکباری بیش از هر چیز به توطئه‌های سیاسی و نظامی علیه انقلاب می‌اندیشید اما به زودی به این باور رسید که، به جای استفاده از روش‌های براندازنده و پیگیری ایده‌ی تغییر رژیم، باید استحاله‌ی فرهنگی را به منظور اصلاح و تغییر رویه‌ی نظام برگزید. ازاین رو مخالفان سیاسی دیروز که در دو طیف عمده‌ی سلطنت طلب و چپ طبقه‌بندی می‌شدند به فعالیت‌های فرهنگی روی آوردند. فعالیت برخی از این گروه‌ها در خارج از کشور به سال 1365 و حتی قبل از آن می‌رسد. با ورود به عصر سازندگی و ایجاد بستر مناسبی که از رهگذر برنامه‌های توسعه فراهم شده بود گروه‌های دیگری در داخل و خارج در حوزه‌ی زنان شکل گرفتندو به هم پیوند خوردند و در عصر اصلاحات مرکز ثقل فعالیت این گروه‌ها به داخل کشور منتقل شد. در دهه‌ی اخیر NGOهایی شکل گرفته‌اند که فعالیت اصلی آنان، به اعتراف خود آن‌ها، عقب بردن مرزهای رفتاری و اعتقادی جوانان و زنان، به ویژه در مراکز دانشگاهى، است و ده‌ها سایت فارسی زبان با هدف تابوشکنی در حوزه‌ی اخلاق به ویژه روابط زن و مرد فعالیت می‌کنند.
8ـ تکنولوژی‌های جدید رسانه‌اى
اگر مقایسه‌ای میان تمایل به بدپوشی و ورود تکنولوژی‌های جدید رسانه‌ای ـ ویدئو، ماهواره و اینترنت ـ به درون خانواده‌ها داشته باشیم، به نتایج مفیدی دست خواهیم یافت. استفاده از ویدئو از ابتدای دهه‌ی 60 رواج یافت، ماهواره از اوایل دهه‌ی هفتاد به خانواده‌ها وارد شد و اینترنت از اواخر دهه‌ی هفتاد. به ویژه تأثیرات ماهواره و اینترنت را بر اخلاق عمومی نسل جوان و افزایش تحریک‌پذیری جنسی آنان نمی‌توان در نظر دور داشت.
9ـ تأثیرات ساختارى
 شاید بتوان مشکلات ساختاری را مهم‌ترین علل ابتذال در پوشش و حتی ریشه بسیاری از موارد پیش گفته دانست. به بیان ساده ساختارهای اقتصادى، اجتماعى و فرهنگی ارزش‌ها و اقتضائاتی می‌آفرینند که تضاد ارزشی را در جامعه دامن می‌زند و در تعارض ارزش‌هایی چون قناعت و تجمل‌گرایی، خویشتن‌دارى و خودنمایى، دیگرگرایی و فردگرایى، اقتضائات ساختاری بر ارزش‌های انقلابی چیره می‌شوند.
توضیح آن که ساختارهای اقتصادی می‌تواند ثروت را به محور عزت‌مندی تبدیل و حرص را توسعه بخشد . چنان که ساختارهای اجتماعى می‌تواند احراز مناصب قدرت را به یک ارزش تبدیل نماید و حس رقابت را حول محور منصب‌گرایی سازمان دهد و ساختارهای فرهنگی می‌تواند توجه به «دنیا» و «خود» را تقویت و نسبیت‌گرایی اخلاقی و فردگرایی را جایگزین حس دیگرگرایی، توجه به همبستگی اجتماعى و ارزش‌های اخلاقی ثابت نماید. از پیامدهای ارزشمندی ثروت و قدرت، تقویت احساس بی‌عدالتی بود که آثار خود را در امور مختلفی از جمله فاصله گرفتن از گروه‌های مرجع (روحانیت) که با حکومت پیوند خورده بودند، بر جای می‌گذارد. چنان که پیامد سیاست‌های دولتی که در کنار حمایت اقتصادی از اقشار مختلف، به انتظارات آنان بیش از میزان حمایت‌ها دامن می‌زد، افزایش احساس فقر و تقویت حرص بود. توسعه‌ی لهو و لعب در میان اقشار مختلف نیز، هم ناشی از تأثیراتی بود که زمینه‌های فرهنگی بر جای می‌گذاشت و هم خود تاثیراتی را در حوزه‌ی اخلاق و فرهنگ عمومی بر جای می‌گذاشت.
تغییر ارزش‌ها سبب شد که گروههایی که تا دیروز در عِداد عزت‌مندان شمرده می‌شدند، احساس حقارت کنند. به جرأت می‌توان گفت که احساس حقارت مهم‌ترین دلیل دختران در بدپوشی است و آنان با انتخاب نوع پوشش در پی یافتن جایگاه مناسب خود هستند. از این رو تا زمانی که تغییرات ارزشی در جامعه مدیریت نشود و ساختارهای غلط اقتضائات خود را تحمیل کنند، نمی‌توان درمان کلی برای معضلاتی چون حجاب جست.

استعمار وحجاب1

سلام به همه ی شما دوستان عزیز

آیا می دانید مبارزه با حجاب از کی به صورت کاملا نظام یافته به اجرا درآمد ؟
استكبار جهانی برای دستیابی به ذخایر انسانی و اقتصادی كشورهای اسلامی، سد استواری را در مقابل خود احساس نمود كه ریشه در هویت دینی، ارزشهای معنوی و بنیانهای عقیدتی مسلمانان این نواحی داشت و برای جدا كردن مردم از چنین عامل عزت و اقتدار مذهبی، تصمیم گرفت فرهنگ و سنن مسلمین را مورد تهاجم و یورش تخریبی خود قرار داده تا سلطه سیاسی ـ اقتصادی خود را بر ملل مسلمان تأمین كند. به سستی كشانیدن اصالتهای دینی، ترویج فرهنگ غرب و مسخ هویت اعتقادی، از ابزارهای این حركت تخریبی بود. عالی‏ترین مظاهر و ارزشهای كشور مسلمان را مورد تعدی قرار دادن به اسم تمدن و تجدد و نیز سایه شوم بیگانگی فرهنگی را تیره‏تر ساختن و صدای منحوس بیگانگی را قوی‏تر نمودن بدون مقاصد سیاسی صورت نگرفته است. واقعه اسفبار و مخرّب كشف حجاب كه توسط استعمارگران انگلیسی برنامه‏ ریزی شده بود، نتیجه تجربیات و سلطه سالهای متمادی این غارتگران غربی در سرزمینهای اسلامی به شمار می‏رود زیرا یكی از موانع محكم در مقابل نیات پلید آنان، هویت مذهبی بود و حجاب از نشانه‏ های ارزشمند آن محسوب می‏گردید. این پوشش شرعی و مظهر پاكی با معنای ژرف خود، مانعی در مقابل دیدگان طمعكاران و گمراهان به وجود می‏آورد و همچون زره محكمی از عفت زن دفاع می‏كرد و عصیانی علیه شرك و كفر به شمار می‏آمد. آنان مشاهده كردند این دژ استوار و نفوذناپذیر در مقابل وزش توفانهای تیره و آلوده و اسارت‏زای غرب، در زنان مسلمان مصونیت ایجاد كرده و تا زمانی كه بانوان در سنگر حجاب و چادر هستند چنگال كركسهای استعمار بدانها نخواهد رسید و بر این اساس شیاطین و عوامل آن در صدد انهدام این دژ استوار افتاده و تخریب آن را با تبلیغات وسیع و همه جانبه جزء برنامه‏ های اساسی خود قرار داده تا زن مسلمان را از سنگر حافظ ارزشها به دام اسارت استكبار غوطه‏ور نمایند.
به همین جهت مبارزه با حجاب زنان به طور همزمان در سه كشور تركیه، افغانستان و ایران به مرحله اجرا در می‏آید. امان‏اللّه‏ خان، بانی نظام سلطنتی در افغانستان، همچون آتاتورك و رضاخان از سوی استعمار بریتانیا مأمور اسلام‏زدایی در افغانستان بود. وی در فاصله سالهای 1305 و 1306ه .ش سفری زنجیره‏ای به كشورهای سوئیس، آلمان، بلژیك، انگلیس، هلند، تركیه، هندوستان و مصر نمود و به شدت شیفته مظاهر تمدن غرب گشت و روابط صمیمانه‏ای با رضاخان برقرار ساخت و در شانزدهم خرداد سال 1307ه .ش به ایران آمد و پس از ده روز به كشورش مراجعت نمود. برای اصلاحاتی كه وی بویژه در برداشتن حجاب زنان، منع تعدد زوجات، تحصیل دختران به روش اروپاییان، تغییر لباس مردان و زنان و اموری مانند آنها می‏خواست انجام دهد در افغانستان به هیچ روی زمینه‏ای فراهم نبود و چون عناد خاصی با روحانیان مسلمان داشت و بی‏حجابی را در كشور مسلمان افغانستان ترویج نمود و فساد غرب را به این سرزمین باز گرداند،
با مخالفتهای عمومی مواجه شد و در آذرماه سال 1307 در سراسر افغانستان علیه وی شورش و طغیان آغاز گردید، و از این سال به تدریج قبایل مختلف افغانی علیه او به قیام برخواسته و در سال بعد در پی جنبش عمومی سرنگون گردید و تاجیكها در افغانستان قدرت را به دست گرفتند.بدین گونه مردم این سامان به رهبری و تشویق علمای اسلامی وی را از قدرت بركنار نمودند، او مخفیانه به قندهار رفت و از آنجا به هندوستان و سپس به ایتالیا گریخت.

تاریخچه پوشش

آغاز و پیدایش حجاب و پوشش مربوط می‌شود به دوران زندگانی حضرت آدم و حوا علیهم السلام. هنگامی که آن دو بزرگوار مرتکب آن خطا شدند و از درختی که خداوند میوه‌اش را ممنوع نموده بود چون از آن درخت تناول کردند زشتی‌هایشان آشکار شد و بر آن شدند تا از برگ درختان بهشت خود را بپوشانند .
« فَدَلاَّهُما بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا یَخْصِفانِ عَلَیْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّة » اعراف
در تفسیر آیه فوق آمده است که آدم و حوا علیهم ‌السلام ، قبل از ارتکاب این خلاف ، برهنه نبودند بلکه پوششی داشتند که در قرآن ، نامی از چگونگی این پوشش برده نشده ، اما هر چه بوده نشانه‌ای بر شخصیت آدم و حوا و احترام آنها محسوب می‌شده که با نافرمانی ، از اندامشان فرو ریخته است .
به این ترتیب خوردن از میوه ممنوعه توسط آدم و حوا علیهم ‌السلام صرف نظر از فلسفه و حکمت آن در نظام آفرینش ، نخستین تحولی که در آنها بوجود آورد، این بود که آنها را در حریم «ستر» و عفاف با حقیقت برهنگی روبرو کرد و بلافاصله با برگ درختان بهشت خود را پوشاندند .

این واقعیت تاریخی به سادگی نشان می‌دهد که حجاب و پوشش بعنوان یکی از مظاهر حیا و عفت ، امری فطری و طبیعی بوده و برای تامین سلامت روح و روان فرد و جامعه از کمال اهمیت برخوردار است . اطلاع تاریخى ما آنگاه كامل است كه بتوانیم درباره ی همه ی مللى كه قبل از اسلام بوده اند اظهار نظر كنیم. قدر مسلّم این است كه قبل از اسلام در میان بعضى ملل حجاب وجود داشته است

حجاب در یونان :
مترقی ترین وباشکوه ترین ملت های پیشین تاریخ از لحاظ ترقیات علمی و اجتماعی ملت یونان است.در ابتدای عصر ترقی این ملت ، زن از نظر اخلاق و حقوق قانونی و رفتار اجتماعی در اوج بدبختی و تیره روزی به سر می برد. زیرا برای این موجود ارزشمند ، در اجتماع متمدن یونان هیچ گونه مقام آبرومندی وجود نداشت و بهترین شاهد این مطلب این است که داستان های یونانی از یک زن خیالی به نام (پاندورا) ساخته می شد. این بانوی خیالی در نظر یونانیان سرچشمه ی همه ی دردها و مصیبت های انسانیت به شمار  می آمد. همان گونه که داستان های ملت یهود پیکره حوا را ، سرچشمه همه ی دردهای بی درمان و اندوه های جانگذار بشریت معرفی می کرد. زن در این تمدن نه احترامی داشت و نه مقام آبرومندی و در این جامعه از چهار طرف هدف تیر ذلت و حقارت قرار می گرفت . بعد از مدتی و براثر تابش علم و دانش و از برکت پرتو تمدن ، ارج و عظمت زن اندکی اوج گرفت و از آن تنگنا دوزخی و رکود نکبت بار سابق ، دگرگون گردید. کم کم حال زن رو به بهبودی نهاد و ارجی پیدا نمود. این جا بود که زن یونانی از حالت رکود برهوتی خود درآمد و رئیس خانه شد، و وظایفش فقط در میان مرزخانه و کاشانه محدود گردید.و پاکدامنی ،از گرانبهاترین سرمایه زن به حساب آمد.خانه های اشرافی از دو قسمت ساخته می شد. بیرونی و اندرونی،یکی حرمسرا و دیگری ویژه پذیرایی عمومی بود.زن هرگز در شب نشینی ها شرکت نمی کرد. و در اماکن عمومی پدیدار نمی گردید.ازدواج و شوهرداری برای زن یکی از آثار نجابت و شرف بشمار می آمد .

حجاب در روم :
در ابتدای مجد و عظمت روم  ،حجاب نزد رومیان مانند یونانیان معمول نبود،اما باز هم زنان و جوانان را به طور عموم به قیدهای سنگین نظام خانوادگی مجبور می کردند.زیرا پاکدامنی در نظر این ملت،خیلی مورد احترام بود. بخصوص درباره زن؛ و میزان شخصیت و جوانمردی را پایه پرهیزگاری می سنجیدند .

تاریخچه حجاب در دین یهود :
دین یهود با قدمت 3300 ساله از قدیمی ترین ادیان صاحب شریعت محسوب می‌شود. در تعالیم یهود، اعم از كتاب آسمانی و سنت و سیره پیامبران و بزرگان بنی اسرائیل، علاوه بر اشاره به رعایت عفاف و پاكدامنی و تاكید بر حجاب زنان، همواره قوانینی برای حفظ عفت عمومی وجود داشته است و اگرچه در اثر پراكندگی قوم یهود، تفاوت هایی در كیفیت رعایت آن مشاهده می‌شود، اما به هر حال می توان از متون مقدس این آئین، قاعده اصلی و روش كلی را بدست آورد .
در تورات بر اهمیت رعایت عفت دختران چنین آمده :
« دختر خود را بی عصمت مساز و او را به فاحشگی وا مدار. مبادا زمین مرتكب زنا شود و زمین پر از فجور گردد » (تورات، سفر لاویان:19/30 ) .
علاوه بر این عباراتی در تورات و نیز كتب انبیا وجود دارد كه رواج استفاده از حجاب سر و اندام و حتی صورت با روبند یا برقع را در قوم حضرت ابراهیم (ع) و نیز بنی اسرائیل نشان می‌دهد؛ چنان كه در نقل ماجرای ازدواج اسحاق(پسر ابراهیم (ع) یا رفقه یا به زبان لاتین ربكا) در سفر پیدایش آمده است : « رفقه چشمان خود را بلند كرد و اسحاق را دید و از شتر فرود آمد، زیرا كه از خادم پرسید، این مرد كیست كه در صحرا به استقبال ما می‌آید و خادم گفت آقای من است. پس برقع خود را گرفته خود را پوشانید ».(تورات، سفر پیدایش: 24/65-64 )
ویل دورانت مى نویسد: اگر زنى به نقض قانون یهود مى پرداخت چنانكه مثلاً بى آنكه چیزى بر سر داشت به میان مردم مى رفت و یا با هر سنخى از مردان درد دل مى كرد یا صدایش آنقدر بلند بود كه چون در خانه اش تكلم مى نمود همسایگانش مى توانستند سخنان او را بشنوند، در آن صورت مرد حق داشت بدون پرداخت مهریه او را طلاق دهد .

حجاب در ایران :
درایران پس از داریوش مقام زن مخصوصاً در طبقه ی ثروتمندان تنزل پیدا كرد. زنان فقیر چون براى كاركردن ناچار از آمد و شد در میان مردم بودند آزادى خود را حفظ كردند ولى در مورد زنان دیگر گوشه نشینى زمان حیض كه برایشان واجب بود رفته رفته امتداد پیدا كرد و سراسر زندگى اجتماعى شان را فرا گرفت، و این امر خود مبناى پرده پوشى در میان مسلمانان به شمار مى رود. زنان طبقات بالاى اجتماع جرأت آن را نداشتند كه جز در تخت روان روپوش دار از خانه بیرون بیایند . زنان شوهردار حق نداشتند هیچ مردى را ولو پدر یا برادرشان باشد ببینند. در نقش هایى كه از ایران باستان بر جاى مانده هیچ صورت زن دیده نمى شود و نامى از ایشان به نظر نمى رسد .
چنانكه ملاحظه مى فرمایید حجاب سخت و شدیدى در ایران باستان حكمفرما بوده، حتى پدران و برادران نسبت به زن شوهردار نامحرم شمرده مى شده اند .

حجاب در هند :
در هند نیز حجاب سخت و شدیدى حكمفرما بوده است ولى درست روشن نیست كه قبل از نفوذ اسلام در هند وجود داشته است و یا بعدها پس از نفوذ اسلام در هند رواج یافته است و هندوان غیرمسلمان تحت تأثیر مسلمانان و مخصوصاً مسلمانان ایرانى حجاب زن را پذیرفته اند. آنچه مسلّم است این است كه حجاب هندى نیز نظیر حجاب ایران باستان سخت و شدید بوده است. از گفتار ویل دورانت در جلد دوم تاریخ تمدن برمى آید كه حجاب هندى به وسیله ی ایرانیان مسلمان در هند رواج یافته است .

حجاب در میان اعراب :
 در جاهلیت عرب حجاب وجود نداشت و به وسیله ی اسلام در عرب پیداشد .
ام المومنین عایشه رضی الله عنها  همواره زنان انصار را اینچنین ستایش مى كرد :
مرحبا به زنان انصار. همین كه آیات سوره ی نور نازل شد یك نفر از آنان دیده نشد كه مانند سابق بیرون بیاید. سر خود را با روسریهاى مشكى مى پوشیدند .
« وَ قُل لِلمُؤمِناتِ يَغضُضنَ مِن أَبصارِهِنَّ وَ يَحفَظنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبدينَ زينَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنها وَ ليَضرِبنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُيُوبِهِنَّ وَ لا يُبدينَ زينَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَو آبائِهِنَّ أَو آباءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبنائِهِنَّ أَو أَبناءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخوانِهِنَّ أَو بَني‏ إِخوانِهِنَّ أَو بَني‏ أَخَواتِهِنَّ أَو نِسائِهِنَّ أَو ما مَلَكَت أَيمانُهُنَّ أَوِ التَّابِعينَ غَيرِ أُولِي الإِربَةِ مِنَ الرِّجالِ أَوِ الطِّفلِ الَّذينَ لَم يَظهَرُوا عَلى‏ عَوراتِ النِّساءِ وَ لا يَضْرِبنَ بِأَرجُلِهِنَّ لِيُعلَمَ ما يُخفينَ مِن زينَتِهِنَّ وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَميعاً أَيُّهَا المُؤمِنُونَ لَعَلَّكُم تُفلِحُون ‏ » (النور )

ام سلمه می گوید: پس از آنکه آیه ی سوره ی احزاب (یُدْنینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلابیبِهِنَّ ) نازل شد،زنان انصار چنین کردن .
«يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِأَزواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُؤمِنينَ يُدنينَ عَلَيهِنَّ مِن جَلاَبِيبِهِنَّ ذلِكَ أَدنى‏ أَن يُعرَفنَ فَلا يُؤذَينَ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيماً » (الاحزاب )

دانشمندان، تاریخ حجاب و پوشش زن را به دوران ما قبل از تاریخ و عصر حجر نسبت می‏دهند، كتاب «زن در آینه تاریخ» پس از طرح مفصل علل و عوامل تاریخی حجاب، می‏نویسد: با توجه به علل ذكر شده و بررسی آثار و نقوش به دست آمده، پیدایش حجاب به دوران پیش از مذاهب مربوط می‏شود، و به این دلایل، عقیده عده‏ای كه می‏گویند «مذهب» موجد حجاب می‏باشد، صحت ندارد، ولی باید پذیرفت كه در دگرگونی و تكمیل آن بسیار موثر بوده است .
آنچه مسلم و کاملا واضح است،این است که پدیده ی برهنگی تقریبا مختص شصت ،هفتاد سال اخیر است.یعنی در قرن گذشته،در هیچ کجای دنیا نه شرق و نه غرب،نه در جوامع یهودی،زرتشتی ،مسیحی،مسلمان،حتی قبائل دور افتاده،پدیده ای به نام برهنگی مرد و زن ،بخصوص برهنگی زن،تقریبا وجود نداشته است .
در همین سیر تاریخی تصاویر می بینید،مسأله برهنگی اجتماعی و بخصوص برهنگی زن،حداکثر مربوط به 100سال اخیر است.به خصوص از جنگ جهانی دوم به بعد،در غرب و اروپا برهنگی زن به جای یک ضدارزش و توهین،تحت عنوان آزادی به اسم یک ارزش مطرح شد و بعد از آن به کل جهان سرایت کرد .
به خاطر سلطه ی نظامی،فرهنگی و اقتصادی اروپای غربی و آمریکا در یکی دو قرن اخیر،این فرهنگ به همه جای دنیا،منتقل شد.در ایران در قالب کشف حجاب توسط رضاخان و به دستور انگلیس و غرب با زور انجام شد و حالا بدون نیاز به زور ،با تدبیر رسانه ای فرهنگ سازی و تبلیغات ،کاری می کنند که بی حجابی با انگیزه ی درونی مورد استقبال واقع می شود.برخی می گویند علت تقید مردم ایران به حجاب،قانونی بودن حجاب در ایران است،که این سخن بی دلیل و مدرک غلط است .
 

آیات قرآنی حجاب

سلام به همه ی شما دوستان عزیز

پیش از این گفتیم که همه ی ادیان الهی همیشه حجاب را مورد تاکید قرار داده اند و این امر مختص به اسلام نیست .
اکنون می خواهیم به بررسی آیات حجاب و عفاف در ادیان مختلف بپردازیم
بر اساس جهان‏بيني اديان الاهي كه انسان خليفه خداوند و مركز و محور جهان هستي است و رسالت كسب معرفت و تهذيب نفس و اصلاح جامعه را بر دوش دارد و حياتش در جهان آخرت نيز ادامه دارد، بايد جسم زن و چشم مرد پوشيده گردد تا غرايز شهواني مهار و كنترل شود و استعدادهاي معنوي و عقلاني بشر در پرتو رهيافت‏هاي فطري و هدايت‏های  حياني شكوفا گردد.
 گرچه انتخاب لباس و پوشاك برآيند انديشه و اراده آدمي است، ولي بر بينش و اراده انساني نيز تأثير مي‏گذارد و مي‏تواند به عنوان زمينه‏ساز تعالي يا انحطاط فردي و اجتماعي نقش آفريني نمايد.. و بنا به گواهی متون تاریخی، در اكثر قریب به اتفاق ملت‏ها و آیین‏های جهان، حجاب در بین زنان، معمول بوده است. هرچند حجاب در طور تاریخ، فراز و نشیب‏های زیادی را طی كرده و گاهی با اعمال سلیقه حاكمان، تشدید یا تخفیف یافته است، ولی هیچ‏گاه به‏طور كامل از بین نرفته است. اگر به لباس ملّی كشورهای جهان بنگریم، به خوبی حجاب و پوشش زن را در آن می‏بینیم..در آيين زرتشت، يهود، مسيحيت و اسلام ـ كه اين مقاله قصد  دارد  به بررسي آنها بپردازد  ـ حجاب بر زنان امري لازم بوده است. كتاب‏هاي مقدس مذهبي، دستورات و احكام ديني، آداب و مراسم و سيره عملي پيروان اين اديان چهارگانه، بهترين شاهد و عالي‏ترين گواه بر اثبات اين مدعاست.
ده فرمان :فرمان 7:زنا مکن
فرمان 9:  ... و بر زن همسایه ات طمع نورز
( عهد عتیق –تورات –سفر خروج 20/14-17)
زن صالحه را کیست که پیدا تواند کرد قیمت او از لعل گران تر است  دل شوهر به او اعتماد دارد ......برایش تمامی روز های عمر خود خوبی خواهد کرد نه بدی .....تو (ای زن صالحه )بر جمیع ایشان برتری داری ،جمال فریبنده و زیبایی باطل است .زنی که از خداوند می ترسد ،ممدوح خواهد شد
( عهد عتیق –امثال سلیمان 31/13-10و30- 29)
در نقل ماجرای ازدواج اسحاق (پسر ابراهیم ع) با رفقه در تورات آمده است :رفقه چشمان خود را بلند کرد اسحاق را دید و از شتر فرود آمد زیرا که از خادم پرسید :این مرد کیست که در صحرا به استقبال ما می آید و خادم گفت :آقای من است .پس برقع (روبنده )خود را گرفته خود را پوشاند .
 ( تورات –سفر پیدایش ،باب 24/65-64  )
خاخام اوریل داودی مرجع مذهبی سابق یهودیان ایران وجوب حجاب در شریعت یهود را مستند به همین قسمت تورات می داند
......وشما را زینت ظاهری نباشد ،از بافتن موی سر ومتحلی شدن به طلاو پوشیدن لباس  بلکه انسانیت قلبی در لباس غیر فساد .روح تعلیم و آرام که نزد خدا گرانبهاست زیرا بدین گونه زنان مقدسه در سابق نیز که متوکل به خدا بودند خویشتن را زینت
 می کردند مانند ساره که ابراهیم را مطیع بود و او را آقا می خواند و شما دختران او شدید .
( عهد جدید –رساله بطرس رسول 3/6-2)
لیکن زن عیاش در حال حیات مرده است .......پس رای من این است که زنان جوان نکاح شوند و اولاد بزایند و کدبانو شوند و خصم را مجال مذمت ندهند زیرا که بعضی به عقب شیطان برگشتند
( عهد جدید –رساله اول پولس به تیموتایوس5/16-15و6)
حضرت عیسی (ع):شنیده اید که به اولین (ادیان گذشته )،گفته شد زنا مکن ،لیکن من به شما می گویم هر کس به زنی نظر شهوت اندازد همان دم در دل خود با او زنا کرده است
( عهد جدید –انجیل متی ،باب 5/31/27)
دین زرتشت بر سه اصل اساسی یعنی اندیشه نیک ،گفتار نیک ،کردار نیک  بنیان گذاشته است .در اندرز آذرباد مهر سپند موبد موبدان آمده است مرد بدچشم را به معاونت خود قبول مکن .

ای پیامبر به همسران و دختران و بانوان بگو روپوشهای خود را برگیرند تا به عفاف و حریت شناخته شوند و مورد آزار وتعرض هوسرانان قرار نگیرند و خداوند آمرزنده و مهربان است
( قرآن کریم –سوره احزاب آیه 59)
به مومنان بگو چشم هاو فرجهای خود را از حرام بپوشانند که این برای آنان پاک تر است ........وبه  مومنات نیز بگو چشمها و فرجهای خود را بپوشانند و زینت های خود را مگر آنچه آشکار است آشکار نکنند و مقنعه خود را بر رو  سینه  بیندازند .زینت های خود را مگر برای همسران و پدران و.......آشکار ننمایند ......و پاهای خود را آنچنان بر زمین نزنند که زینت هایشان آشکار گرددو همگی بسوی خدا باز گردید
( قرآن کریم سوره نور ،آیه 30و21)

استعمار و حجاب2

سلام به همه ی شما دوستان عزیز

در 26 شهریور سال 1312ه .ش كه فروغی مغز متفكر رضاخان، رئیس دولت شد، برنامه‏ های ضد دینی دیگری توسط وی به اجرا در آمد. از جمله اقدامات مترقیانه وی تغییر كلاه پهلوی به كلاه شاپو بود! یادآور می‏شود در جلسه چهاردهم مورخ چهارم دی‏ماه 1307ه .ش (مطابق 12 رجب 1347ه .ق) طرحی قانونی با قید دو فوریت به مجلس آمد كه پس از دو جلسه مذاكره به تصویب رسید. طبق آن كلیه اتباع ایران مكلفند با لباس متحدالشكل، كلاه پهلوی و نیم‏تنه بافته شده در ایران ملبس شوند. بنا به نوشته مخبرالسلطنه هدایت، دو سه سال قبل از كشف حجاب در ایران و در زمان صدارت وی، دستور خرید كلاههای زنانه از خارج داده شد و نیز در سال 1311ه.ش «كنگره زنان شرق» در ایران و با شركت تعدادی از زنان تجددخواه كشورهای اسلامی در تهران برگزار شد.
به دنبال دستور فروغی، مطبوعات كه تا قبل از آن در خصوص فلسفه لباس ملی و كلاه پهلوی جنجال فراوانی به وجود آورده بودند، دعاوی گذشته خویش را به بوته فراموشی سپرده و در ستایش این برنامه مقالات و گزارشهایی درج كردند.
در یكی از شبهای جمعه سال 1353ه .ق در كه به دستور وزیر معارف وقت، علی‏ اصغر حكمت، در مدرسه شاهپور شیراز جشنی بر پا گردید كه طی آن ناگاه گروهی از دختران جوان به روی صحن آمدند و حجاب خود را برداشته، گیسوان خویش را به عموم حاضران نمایانده و به رقص و پایكوبی پرداختند! دلایل و اهداف این عمل برای بسیاری از مردم و روحانیان شیراز و دیگر شهرها مشخص نبود. متعاقب این حركت وقیحانه عده‏ ای جشن را ترك كردند و فردای آن روز در مسجد وكیل شیراز تظاهراتی بر پا شد. مردم می‏خواستند بدانند كه در مقابل این توطئه عظیم و بی‏ احترامی به ارزشهای معنوی چه باید بكنند؟ در این میان آیت‏ اللّه‏ سیدحسام‏ الدین فال اسیری فرزند حجت ‏الاسلام سیدمحمد فال اسیری و نوه حاج‏ سیدعلی‏ اكبر فال اسیری معروف كه روحانی متعهد و مبارزی بود بر فراز منبر قرارگرفت و در حاكمیت جو اختناق و زور، رفتار توهین‏ آمیز جشن هنر شیراز را محكوم نمود و مسؤولین حكومتی از جمله علی‏ اصغر حكمت را به باد انتقاد گرفت و به مردم هشدار داد كه مواظب توطئه‏ ها باشند. زبان سرخ و سخنان افشاگرانه این عالم فرزانه موجب آن گردید كه وی را به مدت چهل روز در خانه خودش محبوس نمایند. سپس نامبرده را به مشهد تبعید نموده و قریب دو سال در آنجا اقامت اجباری داشت. چند روز بعد علی‏ اصغر حكمت كه برگزاركننده این جشن نامیمون بود، طی یك سخنرانی عنوان كرد: طبق امر همایونی باید كشف حجاب صورت گیرد و اعلی‏ حضرت میل دارند كه طبقه نسوان به آن درجه از كمال و ترقی برسند كه با نسوان كشورهای راقیه برابر باشند!
چندی بعد شبیه این شرارت در تهران روی داد و در میدان جلالیه این دیار جشنی در ادامه برنامه شیراز برگزار شد. حركتی كاملاً سازمان‏ یافته و مشخص برای مقصد استعمارگرانه. در جشن مزبور اكثر دختران شركت‏ كننده از طبقات مرفه و كاركنان دستگاه اداری به حالت بی‏حجاب بودند. ذكاءالملك فروغی در مراسم مورد اشاره حضور داشت و علی‏ اصغر حكمت طبق دستور استعمار نطق مفصلی ایراد نموده و طی آن تأكید نمود كشف حجاب باید با شدت و حدّت صورت گیرد و ما با خشونت علیه مخالفین رفتار می‏كنیم.
حوادث مزبور برای مردم و روحانیت این اندیشه را پدید آورد كه چنین حركات توأم با هتك و اهانت به ارزشهای مذهبی و سنتی، عادی و بدون مقدمه‏ چینی نبوده و قطعا زمینه‏ساز وقاحت دیگری است كه همان كشف حجاب زنان خواهد بود، لذا علمای نواحی گوناگون كشور جلساتی تشكیل دادند و به اقدامات جدید دولت معترض شدند. به اصرار امام خمینی(قدس ‏سره) حاج‏ شیخ عبدالكریم حائری تلگرافی برای رضاخان مخابره نمود و طی آن او را از این كار منكر برحذر داشت.چون در تهران پاسبانها در خیابان متعرض چادر زنها می‏شوند و موجبات سلب امنیت و آرامش زنان باحجاب را فراهم می‏كردند، میرزاعبداللّه‏ تهرانی كه از نوادگان مجتهد مشهور میرزامسیح استرآبادی تهرانی بود طی نامه‏ای از نخست‏ وزیر وقت خواست جلو اقدامات فوق گرفته شود.
زنان مسلمان تهران در برابر چنین باتلاقی كه دست‏ نشاندگان استعمار پدید آورده بودند مقاومت كردند و عده‏ای از آنان برای مدت پنج سال از منزل بیرون نیامدند برای آنكه مجبور بودند بی‏ حجاب بیرون آیند و با وجود آنكه در خانه حمام نداشتند از رفتن به حمامهای عمومی اجتناب كرده و در زمستانهای سرد و سخت به وسیله دیگ، آب گرم می‏نمودند و استحمام می‏كردند. در مقابل، زنانی هم بودند كه با نهایت گستاخی در مجالس مردان با حالت بی‏ حجابی به رقص و پایكوبی می‏پرداختند.
در شهرستان خوی سرهنگ زالتاش از همسر رئیس فرهنگ خوی و خانم افراسیاب‏ خان رئیس مدرسه نسوان تقاضا كرد در طرفین وی قرار گیرند ولی آنها گوش نكردند و در آن مجلس كه به عنوان جشن كشف حجاب برگزار شده بود، سرهنگ زالتاش بنای داد و فریاد را گذاشت و هیاهو به راه انداخت و به فرمانده لشكر تلگراف زد كه این دو بانو علیه قشون دولتی تبلیغات منفی نموده‏ اند.
در كرمان پس از انتصاب اردلان به عنوان حاكم این خطه كویری، از تهران دستور رسید زنان باید چادر را كنار بگذارند و با حالتی عاری از حجاب در معابر رفت و آمد كنند، خانواده‏ های متدین و متعصب از این برنامه عصبانی شده و تا مدتها اجازه نمی‏دادند زنان و دخترانشان از خانه بیرون آیند و چنانچه برای استحمام و كار ضروری مجبور به بیرون آمدن از منزل می‏شدند كلاه‏گیس بر سر می‏گذاشتند و موهای خود را در چاقچور مخفی می‏كردند.مردان كرمانی حتی در روستاها و آبادیهای كوچك نسبت به استعمال كلاه لبه‏دار و لباس متحدالشكل مخالفت خود را بروز دادند. با وجود آنكه در قانون مجازاتی برای تمرّد از این برنامه در نظر گرفته شده بود، در سند محرمانه‏ای كه مربوط به 26 مرداد سال 1313ه .ش وزارت داخله ایالت كرمان است می‏خوانیم: چون شیخ فضل‏اللّه‏ و شیخ مهدی ساكنین انار نسبت به استعمال كلاه لبه‏دار مخالفت نموده و اهالی را در مورد اجتناب از بر سر نهادن آن تحریك كرده‏اند، آنان را به حالت تبعید روانه كرمان نمایید.
در شهر زواره ـ زادگاه نگارنده ـ ظاهرا در شب عاشورای سال 1353ه .ق كه مردمان مشتاق اهل‏بیت این سامان در حسینیه بزرگ شهر جهت سوگواری برای حماسه ‏آفرینان كربلا اجتماع نموده بودند، حكام محلی و عوامل دولتی با یكدیگر تبانی نموده و دربهای حسینیه را بسته و در بحبوحه مراسم عزاداری، ضمن سد نمودن راه بازگشت اهالی به آنان یورش برده و به پاره كردن لباسهای سنتی و چادر زنان پرداخته و در این ماجرا گروهی را كه با زحمت اقدام به تهیه تن‏ پوشی نموده بودند از لباس محروم كردند. متولی حسینیه كه از سادات طباطبایی این شهر بود وقتی می‏بیند مأموران دولتی در خانه متعلق به امام حسین(ع) این چنین جسارتی كرده‏اند سیلی محكمی بر گونه یكی از مأموران ژاندارمری می‏نوازد. بار دیگر در رمضان همین سال كه مردم در شبستان مسجد جامع شهر مشغول اجرای مراسم لیالی قدر بوده‏اند به محل اجتماعشان هجوم برده و چادر زنان و لباس سنتی مردان را می‏درند. چون دو تن از روحانیان محلی با حادثه مورد اشاره مخالفت می‏كنند به وسیله خبرچینی حكام محلی دستور جلب آنان می‏آید كه با وساطت مرحوم حاج‏ سیدعلی‏رضا نیری طباطبایی كه از افراد خوش‏نام محل بوده از این مهلكه رهایی می‏ یابند. در هر حال گروهی از بهائیان مقیم این شهر و نیز خوانین در خانه یكی از ملاّكین جشنی به علامت تأیید كشف حجاب بر پا می‏كنند و عده‏ای از زنان مسلمان را به جبر و عنف در آن مجلس می‏ آورند كه آنان در این جشن جز اشك و ناله و زاری كاری نمی‏كنند و چون به خانه‏ های خود می‏ آیند، برنامه مذكور را به مجلس شام و اسارت زنان اهل‏ بیت عصمت و طهارت(ع) تشبیه می‏كنند.

حجاب و تاثیرات روحی و اجتماعی

سلام به همه ی شما دوستان عزیز
بدون تردید حجاب و پوشش، تأثیرات بسیار مثبتی بر روح و روان زن دارد. عفاف و پوشیدگی برای زنان، همچون سد و حفاظی است که زن در سایه ی آن از هر ذلّت و تحقیری در امان میماند. دین اسلام با واجب کردن حجاب، نمیخواهد زن بازیچه ی دست شهوت پرستان شود و ارزش او به میزانی پایین بیاید که تنها وسیلهای برای برطرف ساختن شهوتها باشد. اسلام، خوشیهای مشروع را برای زن میپسندد و البته تأمین آن را در سایه ی عفاف میداند. عفاف که ثمرهی حجاب و پوشش است، عامل آرامش و سکون انسان و دور ماندن او از عوامل پریشانی و در نهآیت باعث رضآیت وجدان است. چه بسیارند عوامل ناامنی فکری و ذهنی که عفاف مانع بروز آنهاست. عفاف، موجب احساس امنیت و شرف آدمی است و باعث میشود که آدمی بتواند در طول حیاتش درست فکر کند و نیکو تصمیم بگیرد.
زن به دلیل اینکه عواطف و احساسات قویتری در برابر مرد دارد، از نظر روانی نفوذپذیرتر از مرد است؛ یعنی از عوامل بیرونی بیشتر از مرد متاثّر میشود. این تأثّر و نفوذپذیری وقتی از یک منبع، یعنی از سوی شوهر باشد، باعث میشود وحدت و یگانگی روانی زن حفظ شود؛ ولی وقتی زن بدون حجاب در اجتماع مردان نامحرم حاضر میشود، به آسانی تحت تأثیر روانی و عاطفی آنان قرار میگیرد و وحدت روانی او از بین میرود و با از بین رفتن وحدت روانی، دچار اضطراب و آشفتگی میشود.
در منابع اسلامی درباره ی برخی از آثار روانی حجاب و بیحجابی مطالب زیادی وجود دارد. برای مثال در آیهی 60 سورهی نور، دربارهی فلسفهی حجاب میفرماید: «وَ اَن یستَعفِفنَ خَیرٌ لَهُنَّ» و اگر (زنان) خود را بپوشانند برای آنها (خیر) بهتر است. کلمه ی «خیر» که به معنای سود و نفع است، به دلیل اطلاقش، هم نفع مادی و هم نفع معنوی را در برمیگیرد. در آیهی 53 سورهی احزاب، سود و نفع حجاب مشخصتر بیان شده است؛ آن-جا که میفرماید: «ذلِکُم اَطهَرُ لِقُلُوبِکُم وَ قُلُوبِهِنَّ» این کار (حفظ حریم بین زن و مرد) برای پاکی دلهای شما و آنها بهتر است. همچنین در آیه ی 30 نور دربارهی تأثیر حفظ عفّت مرد به واسطه ی نگاه آلوده نکردن به زن، میفرماید: «وَ یحفَظُوا فُرُوجَهُم ذالِکَ اَزکی لَهُم» و عفاف خود را حفظ کنند، این برای آنان پاکیزهتر است..
قرآن کریم، نتیجه ی نهایی عفت را با تعابیری چون «خَیرٌ لَهُنَّ»، «اَطهَرُ لِقُلُوبِکُم وَ قُلُوبِهِنَّ» و «اَزکی لَهُم» بیان میکند که مقدمه ای برای عفیف ماندن و آلوده نشدن به فحشا و در نتیجه، راهی برای رسیدن به سلامت قلبی یا قلب سلیم است که در آیهی 89 سورهی شعرا به آن اشاره کرده است؛ زیرا صاحب قلب سلیم کسی است که از آلودگیهای معنوی و اخلاقی پاک باشد و این زمانی است که او تعادل فکری و روانی کافی داشته باشد. در روانشناسی، از این ویژگیها به سلامت روانی تعبیر میشود. البته ملاکهای قلب سلیم از نظر اسلام بسیار ژرفتر و ریشهی آن ایمان و باور قلبی به خدا و آخرت است. و به عبارت دیگر، سلامت روانی مدنظر اسلام، مفهوم وسیعتری دارد، به طوری که رسیدن به آنچه روانشناسان میگویند بخشی از آن است، ولی به هر حال میتوان ادعا کرد از نظر قرآن، رعآیت حجاب و داشتن عفت، راهی به سوی سلامت روانی به شمار میاید.
در روآیت نیز به تأثیر روانی حجاب بر زن اشاره شده است. امام علی(ع) در وصیت خود به امام حسن(ع) میفرماید: «وَاکفُف عَلَیهِنَّ مِن اَبصارِهِنَّ بِحِجابِکَ آیهنَّ، فَاِنَّ شِدَّهَ الحِجاب اَبقی عَلَیهِنَّ؛ (زنان را) در پرده ی حجاب نگاه دار تا نامحرمان را ننگرند؛ زیرا سختگیری در پوشش، عامل سلامت و استواری آنان است.»
همچنین آن حضرت در حدیث دیگری میفرماید: «صِیانَهُ المَراَه اَنعَمُ لِحالِها و {اَدوَمُ} لِجَمالِها؛ پوشش و حجاب برای حال زن بهتر است و سبب دوام زیبایی او میشود. منظور از حال زن در این حدیث، میتواند وضعیت روانی باشد که رعآیت حجاب سبب تعادل بیشتر آن میشود. پیامبر خدا نیز میفرماید: «خَیرٌ نِسائِکُم اَلعَفیفَهُ؛ بهترین زنان شما زنان پاک دامن و عفیف اند.» این روآیت نیز همان چیزی را میگوید که در آیهی 60 سورهی نور گذشت؛ یعنی منظور از کلمه ی خیر، به طور مطلق مفهومی است که شامل خیر جسمی، روانی، مادی و معنوی میشود.
اکنون پس از بیان این مقدمه، به بعضی از آثاری که حجاب در سلامت و آرامش روانی زنان دارد مانند: امنیت، رشد روانی و عاطفی، ارزشمند شدن زن، تعدیل کننده غریزه ی خودنمایی و تبّرج، افزایش احساس خود ارزشمندی، محافظت از عواطف انسانی زن، پایبندی به اصول اخلاق انسانی و حفظ استواری خانواده اشاره میکنیم.
امنیت
امنیت، یکی از طبیعی ترین و ضروریترین نیازهای بشری است. به نظر مزلو (1970- 1980)، پدر معنوی جنبش انسانگرایی در روانشناسی، نیاز به امنیت از نیازهای زیربنایی برای رشد و شکوفایی شخصیت انسان است که در صورت ارضا نشدن، رشد شخصیت مختل میشود.
مزلو معتقد بود نیاز به ایمنی در نوزادان و بزرگسالان روان رنجور، بیشترین اهمیت را داراست. بزرگسالان بههنجار و سالم عموماً این نیاز را به خوبی برآورده کردهاند. ارضای این نیاز، مستلزم امنیت، ثبات، حمآیت، ساختار، نظم و رهایی از ترس و اضطراب است. در نوزادان و کودکان خردسال، نیازهای ایمنی با روشنی بیشتری دیده میشود؛ به همین دلیل نوزادان واضحتر و فوریتر به تهدید و ترس واکنش نشان میدهند تا بزرگسالانی که آموختهاند واکنشهای ترس خود را تا حدودی بازداری کنند.
بنابراین، اگر انسانها در زندگی روزمره خود و در کوچه و خیابان و محل کار و تحصیل و حتی داخل منزل احساس امنیت نکنند و همواره در ترس و دلهره باشند، به تدریج دچار اضطراب میشوند. در این میان، زنان به دلیل ویژگیهای شخصیتی و موقعیت اجتماعی، آسیب پذیری بیشتری دارند و طبعاً نیاز به امنیت در آنها بیشتر احساس میشود؛ زیرا در بین جوامع بشری، همیشه مردانی که به دلیل نداشتن تربیت صحیح انسانی، به دنبال فرصتی هستند تا زنان را مورد سوء استفاده های جنسی قرار دهند، یا دست کم مردانی که زمینه های انحرافی در آنها دیده میشود و به تعبیر قرآن « فِی قَلبِهِ مَرَضٌ؛ یعنی بیمار دل هستند» وجود دارند که با دیدن کوچکترین صحنه برانگیزاننده جنسی، عنان اختیار از کف داده و به زنان بی حرمتی روا میدارند.
در این شرایط، زنانی که در انظار عمومی بدن خود را به نمایش میگذارند و باعث تحریک مردان میشوند، ناگزیر باید منتظر آزار و اذیت این افراد لاابالی و فرصت طلب نیز باشند. این آزارها که گاهی به آدم ربایی و قتل میانجامد، به شدت زندگی زنان بدحجاب و نیز آرامش و سلامت روانی آنها را به خطر میاندازد.
به ناامنی و خطری که زنان بدحجاب را تهدید میکند، در بعضی از آیت حجاب نیز توجه شده است:
آیه 59 سورهی احزاب: قرآن در این آیه، بعد از اینکه به همه ی زنان دستور میدهد، بدن خود را از مردان بیگانه بپوشانند، میفرماید: «ذالِکَ اَدنی اَن یعرَفنَ فَلا یوِذَینَ؛ این کار برای اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است.»
در تفسیر علی بنابراهیم قمی چنین آمده است: زنان مسلمان به مسجد میرفتند و نماز جماعت را با پیامبر میخواندند. هنگامی که ایشان برای خواندن نماز صبح یا مغرب و عشا از خانه بیرون میرفتند، جوانها بر سر راهشان می نشستند و به آزار آنان می پرداختند. در این زمان آیهی 59 سوره ی احزاب نازل گردید و بر پوشش زنان به عنوان حفاظ در مقابل آزار و اذیت دیگران تأکید ورزید.
بنابراین پوشش و حجاب باعث میشود همه، به ویژه افراد بیمار دل و کسانی که اسیر هوای نفساند، بفهمند که این زنان، پاک و باوقارند، پس مزاحم آنان نشوند و امنیت ایشان را به خطر نیندازند. این مطلب در تفسیر المیزان نیز آمده است و با مبحث روانشناسان در مورد کنترل محرک و دادن سرنخ برای رفتار با دیگران کاملاً هماهنگی دارد. بنابراین در اصطلاح روانشناسان رفتارگرا، حجاب، محرک افتراقی برای تقویت تمایلات درونی زنان میشود، که حکآیت از عفاف و صلاح و سداد است.
تفسیر دیگری نیز می توان برای آیه، احتمال داد که برعکس تفسیر بالاست و آن اینکه بگوییم از نظر آیه، ثمره ی حجاب شناخته شدن جایگاه واقعی زن به عنوانی انسانی با ویژگیهای خاص خود است که این شناخته شدن، به برکت حجاب پدیدار میشود. اما بی حجابی و برهنگی به زن جنبه ی جنسی میدهد و انسان بودن او را به فراموشی میسپارد. پس حجاب به عکس آنچه میگویند، بیشتر زن را میشناساند، ولی بی حجابی باعث میشود زن انسان بودن خود را گم کند. زن اگر شناخته نشود، به اذیت میافتد و رنج میبیند؛ رنج جسمی و روانی.
به هر حال حجاب و پوشیدگی، گرچه برای زن تا حدی محدودیت می آورد، ولی به او در برابر بسیاری از خطرها، مصونیت می بخشد و امنیت جانی و روانی او را تأمین میکند. بهترین شاهد این مدعا، وضعیت اسفبار زنان بی حجاب جوامع غربی است. از یک طرف فرهنگ غربی تا جایی پیش رفته که کلمه شرم و حیا را به عنوان کلمات قبیحی در دایرهی واژگان زنان و دختران میداند و میکوشد این ویژگی فطری را از آنان بزداید، و از طرف دیگر این واقعیت تلخ را متوجه ما میکند که برهنگی، وجود روابط آزاد و عدم رعایت حریم بین زن و مرد، چه مشکلات بزرگی بر سرشان آورده و چگونه امنیت و آسایش آنها را مختل کرده است.

یکی از نویسندگان معاصر از وضعیت امنیت زنان جامعه ی انگلیسی مینویسد:
داشتن روابط آزاد و بیحجابی، توأم با آرایشهای هوسانگیز زنان در غرب، میل جنسی مردان را چنان برانگیخته است که اکثر نسل جوان حاضر، به بیماریهای جنون جنسی مبتلا شده است. در انگلستان، رسانهها هر روز اخبار وحشتناک حملههای وحشیانهی این افراد به زنان را منتشر میکند. آمارها حاکی از آن است که زنان این کشورها به خاطر توصیهی رادیو و تلویزیون برای حفظ جان خود، از وسائل دفاعی از قبیل اسپریهای بیهوش کننده و سلاحهای سرد و غیره استفاده میکنند. این در حالی است که معمولاً در حملهی وحشیانهی مردان به آنها، این سلاحها علیه خودشان به کار گرفته میشود. حتی مجازاتهای شدید برای جنآیتکاران حملات جنسی باعث شده تا جانیان، قربانی خود را که تنها شاهد جنآیت است، به قتل برسانند. یکی دیگر از آمارهای تکان دهنده در انگلستان، حاکی از آن است که آزادی و بیبندوباری در روابط جنسی، سبب سوءاستفادههای جنسی از کودکان شده است که حتی در بعضی موارد، منجر به قتل آنان میشود. این آمار به حدی بالاست که دولت برای جلوگیری از آن، خط تلفن ویژهای به نام «خط ارتباطی کودکان» دایر کرده است و از کودکان خواسته که هر زمان به کمک احتیاج داشتند، از این شماره استفاده کنند. طبق این گزارش، در هر 24 ساعت، 9000 تلفن از کودکان به این خط میشود که بسیاری از آنها حاکی از تجاوز جنسی به آنان است که گاهی از طرف اعضای خانواده صورت میگیرد. البته اکثر این قربانیان خردسال، دختربچههایی هستند که بر اثر این حملات وحشیانه، دچار آسیبهای روانی شدیدی میشوند که معمولاً تا پایان عمر اثرات منفی آن باقی میماند.
در یک گزارش از وضع امنیتی زنان آمریکا آمده است:
در آمریکا در زمستان که مردم مجبورند به جهت سردی هوا خود را پوشانده و پوشش بیشتری داشته باشند، تجاوز به عنف کمتر میشود؛ ولی در تابستان تجاوز به عنف نسبت به زنان و حتی پیرزنان افزایش پیدا میکند و حتی راهبهها هم مصون نمیمانند.
بنابراین، یکی از ثمرات مهم حجاب، ایجاد امنیت برای زنان است که در صورت نبود آن، زنان آرامش خود را از دست میدهند و دچار ترس و اضطراب روانی میشوند

امنیت اجتماعی هدف اساسی وجوب حجاب

سلام به همه ی شما دوستان عزیز
با توجه به آيات قرآن مجيد، به خوبى مشخص و معيّن مى‏گردد كه هدف از تشريع وجوب حكم حجاب اسلامى دست‏يابى به تزكيه نفس، طهارت، عفّت و پاكدامنى جهت استحكام و گسترش امنيّت اجتماعى است.
«و اِذا سَأَلْتُموهُنَّ مَتاعاً فَسْئلوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ ذلِكُم أطْهَرُ لِقلوبِكُم و قُلُوبِهِنَّ».
چون نگاه نامحرم توسط مردان، باعث تحريك و تهييج جنسى آنان و در نتيجه منجر به فساد و ريشه‏كن نمودن امنيّت اجتماعى مى‏شود، خداوند در كنار دستور حجاب و پوشش بدن به بانوان، مردان را نيز امر به حجاب و پوشش چشم داده و نگاه به نامحرم را بر ايشان، حرام كرده است. چنانكه در اين‏باره از امام رضاعليه السلام نقل شده است:
«حرّم النَّظَر الى شُعورِ النّساء المَحْجوبات بالاَزْواج و غَيْرهِنَّ مِنَ النّساء لما فيه مِنْ تَهْييجِ الرّجال و ما يَدْعوا التَّهْييج الى الفَساد و الدُّخول فيما لا يحلّ و لا يجمل».
«نگاه به موهاى زنان باحجاب ازدواج‏كرده و بانوان ديگر، از آن جهت حرام شده است كه نگاه، مردان را برمى‏انگيزد و آنان را به فساد فرامى‏خواند در آنچه كه ورود در آن نه حلال است و نه شايسته».
از مجموع گفتار فوق روشن مى‏گردد كه هدف از وجوب حجاب اسلامى علاوه بر موارد مذكور، ايجاد صلاح و پيشگيرى از فساد، جهت تأمين و گسترش امنيّت اجتماعى است.